Kim byli Taino?

Taínos byli rdzenną grupą ludzi, którzy stanowili podzbiór Indian Arawak. Mieszkali w regionie Karaibów na Kubie, Hispanioli (obecnie Dominikana i Haiti), Jamajce, Portoryko i na Małych Antylach. W większości pokojowa grupa, byli to rdzenni mieszkańcy, których Krzysztof Kolumb spotkał, kiedy po raz pierwszy przybył na Dominikanę. Żyli w grupach liczących od około 2000 do 3000 osób na czele z przywódcą, a pod koniec XV wieku liczyli około 3 milionów.^cz wiek. Jednak zostali zasadniczo zniszczeni po podboju hiszpańskim i wprowadzeniu chorób, niewolnictwa i rzezi.

Znaczenie kajaka

Taínos byli rolnikami i rybakami, a ich czółna były jednymi z ich najcenniejszych rzeczy ze względu na różnorodne zastosowania. Używali kajaków do łowienia ryb, handlu (głębokiego morza i słodkiej wody w jeziorach), podróżowania, odkrywania, sportów wodnych, wojny, ceremonii, najazdów, komunikacji z lokalnymi wyspami i codziennego transportu.

Ponieważ na wyspach nie było żadnej grubej zwierzyny, Taínos byli wykwalifikowanymi rybakami. W połowach dalekomorskich przyczepiali mniejszą rybę do linki przymocowanej do kajaka i czekali na większy połów. Rybacy następnie nurkowali w wodzie, aby pomóc odzyskać połów. Taínos łowili również w lasach słodkowodnych lub namorzynowych, zbierając małże i ostrygi. Wreszcie łowili ryby w rzekach, używając trucizny uzyskanej z lokalnych roślin, aby ogłuszyć ryby na tyle długo, aby mogły zostać zebrane. (Trucizna nie wpłynęła na jadalność ryb.)

Jednak kajaki nie były tylko przedmiotami funkcjonalnymi. Taínos byli dumni z ich dekorowania i ozdabiania. Z zapisków pozostawionych przez Kolumba wiemy, że czółna malowano i dekorowano metalem, tworząc piękne dzieła sztuki. Pod wieloma względami kajak symbolizuje styl życia Taíno. W rzeczywistości słowo „kanoe” pochodzi z języka Arawak, „kanaoua”.

Jak zrobili kajaki?

Kajak Taíno został wykonany z jednego drzewa. Ścinali drzewa lub palili je u podstawy; następnie wydrążali kłodę kamiennymi toporami i ogniem. To był powolny postęp, a oni będą stopniowo rozciągać wzdłuż kadłuba, aż osiągnie on ostateczny kształt. Niektóre relacje podają, że kajaki mogły pomieścić do 150 osób, ale wydaje się, że przeciętny duży statek liczył około 40-60 osób. Jednak Taínos stworzyli kajaki, które pomieściły od jednej osoby do 100. Duże kajaki były używane do połowów dalekomorskich i handlu między poszczególnymi wyspami, podczas gdy mniejsze, osobiste kajaki były do codziennego użytku.

Rozmiar kajaków zależał od wielkości drzewa i jako taki nie był zbyt szeroki, ale niektóre raporty podają, że kajaki mogły osiągać rozmiary do 100 stóp i 8 stóp szerokości. Hiszpanie podziwiali szybkość i zwrotność statków, a Kolumb zauważył, że mogą wyprzedzić hiszpańską barkę, mówiąc: „Płyną z niesamowitą prędkością”.

Część ich szybkości wynikała z wioseł, których używali. Chociaż historykom i archeologom pozostało bardzo niewiele dowodów, niektóre artefakty wskazują na różnorodność i funkcję wioseł. Miały średnio około 2,5 stopy długości i mogły być wyrzeźbione z dekoracjami opisującymi szczególny status społeczny danej osoby. Kształt wiosła zależał od funkcji. Na przykład krótkie wiosła były używane na względnie stojących wodach (takich jak płycizny), podczas gdy wiosła o ostrych ostrzach służyły do szybkich ruchów w celu osiągnięcia maksymalnej prędkości na wodach otwartych. Taínos wiosłowali z pozycji klęczącej w kajaku, co zapewniało stabilność na niestabilnej otwartej wodzie.

Niektórzy uczeni argumentowali, że Taínos mogli używać żagli w swoich kajakach, ale większość jest zgodna co do tego, że jest to mało prawdopodobne. Żagle byłyby nieporęczne, tworząc większy ciężar niż to konieczne, wywracając równowagę statku. Dlatego historycy doszli do wniosku, że były napędzane ludzką siłą, a także pomocą prądów wodnych i wiatrowych.